Een hutje op de hei

 
Nee, onze volgende woning wordt geen hutje op de hei, wel een houten woning in een bosrijke omgeving.  Weg van de hectiek van alledag en de CO2-uitstoot. De laatste fase van ons leven moet aangenaam zijn en ontdaan van alle ballast. Back to basic met een blijvend vakantiegevoel.
Onze dagen vullen we met samen fietsen, Bert TV kijken en ik lezen. Eindelijk krijg ik daar meer tijd voor. Ik heb bijna net zoveel ongelezen boeken als Facebookvrienden!

Dromend over onze plannen beginnen ze vorm aan te nemen. Een paar offertes over de bouw van een houten Zweedse bungalow heb ik al binnen. Op zes weken tijd is de woning sleutelklaar.
Het klimaat in een houten woning is veel gezonder dan in een stenen huis dat vaak te vochtig is zodat mensen rheumatische klachten krijgen. Ook aandoeningen aan de luchtwegen komen veel voor.

Een gezond leefmilieu is voor iedereen belangrijk. Voor mezelf is het een prioriteit. Gezondheid is mijn grootste zorg. Die verantwoordelijkheid laat ik niet over aan doktoren maar neem het in eigen hand. Bewust leven en niet geleefd worden gaat op latere leeftijd een steeds grotere rol spelen.
De midlife hebben we gehad en het verstand komt pas met de jaren.
Tijd voor bezinning dus.

Een gedeeltelijk aflopend dak waaronder we de fietsen kunnen stallen.

Bij de voordeur willen we een afdakje.

Een huis zonder trappen moet het worden.

Vakantiewoning

In november waren we voor de vierde keer op korte tijd in Brakel. Donderdag 5 november heb ik er mijn verjaardag gevierd.  Onze Duitse vrienden hadden een vakantiewoning voor ons gevonden in Erkeln, het nabij gelegen dorpje. De zoon van de uitbater van de Brakeler Bierbrunnen zou ons rond- leiden. Het huis was namelijk van de oom van zijn overleden vrouw geweest. De oude man was enkele maanden geleden  overleden.

Buiten waren al drie garages. Via de achteringang en het kleine terras kwamen we in een multifunctionele kamer. Daarnaast bevond zich een werkplaats waar een grote camper in zou passen.
Allerlei werkmateriaal hing nog aan de muren. Aangrenzend nog een echte varkensstal die uiteraard nu buiten gebruik was. De houten ladder verschafte toegang tot de hooizolder.met nog een aantal ruimtes.

De kelder was gigantisch. Er bevond zich zelfs een sauna met douche. Verschillende vertrekken voor allerlei werkzaamheden passeerden de revue, een keuken voor de inmaak, een voorraadruimte met rekken, een technische ruimte en zo verder. Ik heb ze niet geteld want ik zou er verloren gelopen zijn zonder onze gids.

Het huis had op de begane grond een keuken die al helemaal verwijderd was omdat die 'leefde'. In de woonkamer met ingebouwde kast stonden nog stoelen langs de muren. Naast de keuken was er een douche, de hal en een trap naar boven. Daar twee badkamers en diverse slaapkamers. Eén slaapkamer diende vast als rokershol want die was okergeel. Ik merkte wel schimmelplekken op in enkele  kamers. De hele bovenverdieping moest compleet worden gerenoveerd.

Onze gids zei dat de eigenaar een bouwondernemer was en dat hij alles degelijk had gebouwd . Het moest alleen worden gemoderniseerd. Er was geen tuin maar het keukenraam bood uitzicht op de tuin van de buren. Hij gaf ons een hint dat we een bod konden uitbrengen van 30.000 euro.
Stomverbaasd over het lage bedrag gingen we daar toch niet op in.

Het was voor ons wel duidelijk dat we zo'n gigantisch huis niet wilden. We worden er ook niet jonger op. De overburen, Belgen uit de BSD-tijd, hadden ook interesse in dit huis. Ben benieuwd of zij het hebben gekocht.